FERDİ UZUN / MEHMET ALİ CİNTOSUN - AA - Esenköy Mahallesi'nde 1986 yılında evlenen Mehmet (50) ve Gülgün (51) Otuzbir çiftinin ilk çocukları Sevim (31), bedensel ve zihinsel engelli olarak dünyaya geldi. Tarımla uğraşan çiftin ikinci çocukları Mustafa da (29) görme ve zihinsel engelli olarak doğdu.
Hayata küsmeyen çift, Sevim ve Mustafa'dan 7 yıl sonra yeniden çocuk sahibi olmanın heyecanını yaşadı. Kızları Münire'nin (22) dünyaya gelmesinin mutluluğunu yaşayan çift, doğumdan bir müddet sonra onun da görme ve zihinsel engelli olduğunu öğrenince hayata küsmedi ve çocuklarını büyütmeye çalıştı.
- Çocuklarını tek tek gezdiriyor
Baba Mehmet Otuzbir'in günün büyük kısmında çalışması nedeniyle, 3 engelli kardeş annelerinin desteğiyle yaşamlarını sürdürüyor. Çocuklarını her gün kucağına alarak birinci kattan indiren anne, sırayla bütün evlatlarını dışarı çıkararak gezdiriyor.
Anne Gülgün Otuzbir, yaptığı açıklamada, evlatlarının engelini kabullenmekte ilk başta çok güçlük çektiğini ancak daha sonra onlarla birlikte hayata tutunduğunu belirtti.
En büyük üzüntüsünü son çocuğunda yaşadığını anlatan Otuzbir, "Sağlıklı bir bebeğimiz oldu diye o kadar sevindik ki, adaklar adamıştık, adaklar kesildi. Ama 40'ı çıktıktan sonra gerçek ortaya çıktı. Münire’nin de abisi gibi gözleri görmüyordu. Ben ondan sonra resmen yıkıldım." dedi.
- "Üç evladımı da sağlıklıymış gibi bağrıma bastım"
Sevim'in zor da olsa kendisine "Anne" dediği anda çok mutlu olduğunu vurgulayan Otuzbir, şöyle konuştu:
"Sevim görüyor ama neredeyse hiç konuşamıyor. Zaten hiç yürüyemiyor. Sadece bana çok güzel bir "Anne" diyebiliyor. Allah'ıma çok şükür ediyorum böyle de olsa evlat sahibi olabildiğim için. Allah bana 'Çocuğum var' deyip sarılabilecek, onun kokusunu hissedebilecek evlat verdi. Hiç vermeyebilirdi de. Çok üzüldüm, çok ağladım ama geçti. Üç evladımı da sağlıklıymış gibi bağrıma bastım. Üçü de benim gözümde şu an çok sağlıklı. Her şeyi kabullendim, moralim de düzeldi. Artık elimden geldiği kadar bakmaya çalışıyorum. Bütün günüm onlarla geçiyor, her şeye rağmen mutluyum. Bakması ne kadar zor da olsa bir evlat sevgisini, evlat kokusunu aldım. Her şeye rağmen anne oldum diye şükrediyorum. Çocuklarımı çok seviyorum. Anne olduğum için çok mutluyum. Anne olmak gibisi var mı?"