Pazara Adanmış Bir Ömür: Ömriye Teyze’nin 40 Yıllık Emek Hikayesi

Nazilli’de “Pazardan Hayatlar” yazı dizisini yeniden hayata geçirdik. Bu haftanın konuğu 65 yaşındaki Ömriye Sevim ve 71 yaşındaki eşi Şevki Sevim oldu. 40 yıldır hem üretim yapıp hem de pazarcılık yapan Ömriye Teyze, yaşadığı zorlukları ve hayat mücadelesini anlattı. Annesi tarafından öğretilen pazarcılık mesleğini eşiyle birlikte sürdüren Ömriye Teyze zor şartlar altında geçimlerini sağlıyor.

İlçemizde kurulan pazarların değerini tanıtmak amacıyla başlattığımız “Pazardan Hayatlar” yazı dizisinin bu haftaki konuğu, Nazilli’nin Kozdere Mahallesi’nden 65 yaşındaki Ömriye Sevim ve 71 yaşındaki eşi Şevki Sevim oldu. Bir çocuk annesi olduğunu ve 40 yıldır pazarcılık yaptığını söyleyen Ömriye Teyze, hayat mücadelesini ve karşılaştığı zorlukları anlattı.
Sevim, “Biz bu işi para için yapmıyoruz, artık bizim için hastalık gibi bir şey oldu.” dedi.

“PARA İÇİN YAPMIYORUM, PAZARCILIKTAN VAZGEÇEMİYORUM”
Çocukluktan gelen meslek aşkını anlatan Ömriye Teyze, “Eşim beni her Perşembe pazara getirir. Pazarda bana yardım eder. Arada canı sıkılınca gezmeye gider. Dükkân sahipleri değişti ama pazarcılık yerimiz hiç değişmedi. Biz bu işi para için yapmıyoruz, artık bizim için bir alışkanlık haline geldi. Her Perşembe gelir, ürünlerimizi satarız. Satamadıklarımızı komşularımıza dağıtırız. Kendi bahçemizde yetiştirdiğimiz ürünleri satıyoruz. Şimdi para çok ama bereket yok. Şimdiki insanlar hazır yiyip hazır geziyor. Eskiden ne telefonu bilirdik ne de dışarıda yemek yemeyi. Hep çalıştık. Geçinebilmek için pazarcılığın dışında portakal toplamaya, tarla çapalamaya giderdim. Emek vererek bugüne geldik. İnsan geldiği yeri unutmamalı. Pazarcılığı ihtiyacım olduğu için yapmıyorum, artık benim için vazgeçilmez oldu.” ifadelerini kullandı.

ESKİDEN PARA YOKTU AMA HAYATIN BAŞKA BİR TADI VARDI
71 yaşındaki Şevki Sevim ise, “Eşimi her Perşembe pazara getiririm. Pazarda satabildiğini satar, satamadığını komşularına verir. Eşim bu mesleği çocukluktan beri yapıyor. Ben de yardımcı olmaya çalışırım. Eskiden geçinmek zordu. Ben küçükken ayağımda ayakkabı bile yoktu. Altı erkek kardeştik, tek bir yorganın altında yatardık. Eskiden para yoktu ama hayatın başka bir tadı vardı. Zamanla, eşimle birlikte çalışarak çocuğumuzu büyüttük ve bu yaşa kadar geldik. Hayatımız hep zorluklarla geçti. Dağlardan odun toplayıp eşeğe yükler, satmaya götürürdüm. Kar yağdığı zaman zorluklarla dağdan odun indirirdim. Satmak için eşeğin sırtına yükler, diğer köylere satardık.” dedi.

EMEK VERDİĞİMİZ BU İŞİ BIRAKMAK KOLAY DEĞİL
Kendi ürettiği ürünleri pazarda sattığını dile getiren Ömriye Teyze, satışların piyasa şartları nedeniyle düştüğünü söyledi.

Kaynak:Nazilli Havadis