İntihar girişiminde bulunacağını Cimer’e yazdı
Nazilli’de yaşayan 49 yaşındaki Şerife Yar, bir süredir işsiz olduğu ve borçlarını ödeyemediği gerekçesiyle intihar girişiminde bulunacağını CİMER’e yazdı. Talihsiz kadın, intihar düşüncesinin arkasında yatan yaşam hikayesini anlattı.
GÜNAY PABUŞÇU (ÖZEL HABER) - Nazilli ilçesi, bozulmuş aile ilişkisi, işsizlik sorunu ve borçlarını ödeyemediği nedenleri ile bunalıma girdiği öğrenilen 49 yaşındaki Şerife Yar’ın, intihar girişiminde bulunma düşüncesiyle sarsıldı.
Aslen Kastamonulu olan ve 30 yıl evli kalan 4 çocuk annesi Şerife Yar, şiddetli geçimsizlik şikayeti nedeniyle 2017 yılında eşinden ayrıldı.
Boşanma davasından önce İstanbul’un çeşitli semtlerinde yer alan kadın sığınma evlerinde kalan Yar, içinde bulunduğu durumdan uzaklaşmak için Nazilli’ye yerleşmeye karar verdi.
Buradaki arkadaşlarının da desteğiyle hayatına yeni bir sayfa açmak istediğini aktaran Yar, hayat mücadelesinde başarısız olduğunu anlattı.
Aydoğdu Mahallesinde bulunan bir apartmana yerleştiğini anlatan Yar, “Bir süre çevremden aldığım borçlarla hayatıma devam etmeye çalıştım. Pandemiden önce bir fırın dükkanında işe başlamıştım. Sigorta yapacaklarını söylemişlerdi ama yapmadılar Baktım zamanla değişen bir şey yok, ben de işten çıktım. Sonra kafe ve restoranlarda da çalıştım, haksızlığa uğradım, yoruldum, çıkmak zorunda bırakıldım. Belki de benim iyi niyetli oluşumdan faydalandılar” dedi.
Yakın zamanda yakalandığı kadınsal bir rahatsızlıktan dolayı İstanbul’a tedavi görmeye gittiğini ifade eden Yar, evin kira borcunun biriktiğini, ödeyemediği faturalar nedeniyle evindeki elektrik ve suyun kesildiğini belirtti.
“Açlıktan ve susuzluktan ölmem mi gerekiyor?”
Yar, “Aldığım nafaka ücreti 630 lira. Evin kirası da 550 lira, işten çıkınca hastalığım sebebiyle İstanbul’a gitmiştim. Geldiğimde ev sahibi de evden çıkmam konusunda beni uyarmıştı. Elektrik ve suyumu kesmişlerdi. Ev soğuk, yiyeceğim, içeceğim ve yakacak bir şeyim de yok. Başka ilçelerde kaymakamlık tarafından dul maaşı veriliyor. Ben gittiğimde ‘Yanınızda çocuk olsaydı yardım edebilirdik. Çocuk olmayınca kira yardımı yapamıyoruz’ dediler. İki ayda bir kez 200 lira kadar bir destek veriyorlar. Biraz vicdanlı düşünmek lazım. Çocuklarımla da aram iyi değil. Benim çocuklarım yanımda değil diye, açlıktan ve susuzluktan ölmem mi gerekiyor?” dedi.
“Sığıntı bir kedi gibi yaşamaktan bıktım”
Şu anda bir arkadaşının evinde kaldığını ve onlara da büyük yük olduğunu kaydeden Yar, “Böyle yaşamak gücüme gidiyor. İyiden iyiye bunaldım artık. Nereye kadar böyle elin evinde sığıntı bir kedi gibi yaşayabilirim. Bazen yarı aç yarı susuz kalıyorum. Bıktım, usandım, rezil oldum. Arkadaşım da kendi hayatına bakmak, kendi geçimini sağlamak zorunda. Onlara da yük oluyorum. Ben sadece büyüklerimizden, yetkililerimizden el uzatılmasını istiyorum” diye konuştu.
“İntihar edince mi yardıma gelecekler?”
9 Nisan Cuma günü bu düşüncelerin kendisini bunalttığını ve kendini yok etme düşüncesine kapıldığını vurgulayan Yar, “Zor durumdayım, yardımcı olunmuyor. İş imkanı sağlanmıyor, çalışamıyorum. Ne yapayım kendimi mi yok edeyim. İntihar edince mi yardıma gelecekler? Artık gerçekten çok bunaldım” ifadelerine yer verdi.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.